Żywy dawca nerki

Pytanie nadesłane do redakcji

Mój znajomy potrzebuje przeszczepienia nerki, mamy taką samą grupę krwi 0 RH+. Chcę być dla niego dawcą. Jakie muszę przejść badania związane z tym, abym mogła mu oddać swoją nerkę? On jest już dializowany. Ja jestem w młodym wieku, mam 26 lat, on teraz 30, nie jesteśmy spokrewnieni, Czy potrzebuję skierowania od lekarza i proszę mi wytłumaczyć, jak dalej będzie wyglądało moje życie z jedną nerką? Ponieważ jest on chory na toczeń rumieniowaty, czy ja mogę się tym zarazić? Jakie jest prawdopodobieństwo, że mogę tej operacji nie przeżyć i czy potem będę musiała brać jakieś leki? Proszę o odpowiedź. Z góry dziękuję.

Odpowiedział

dr n. med. Robert Drabczyk
specjalista chorób wewnętrznych
nefrolog
Oddział Nefrologii i Stacja Dializ
Szpital Wojewódzki, Bielsko-Biała

Osoba zdecydowana oddać nerkę (czyli potencjalny dawca) komuś bliskiemu (biorca), zgłasza się do lekarza, który opiekuje się biorcą. Najczęściej jest to lekarz stacji dializ, w której biorca jest leczony dializami. Gdy biorca nie jest jeszcze dializowany, to zawsze jest pod opieką lekarza poradni nefrologicznej.

Kluczowe znaczenie ma grupa krwi dawcy i biorcy, gdyż transplantacja jest możliwa w określonych przypadkach. Jest to możliwe w układach przedstawionych w poniższej tabeli. Czynnik Rh (+ lub --) nie ma znaczenia.

Dawcą nerki może zostać tylko osoba zdrowa, u której wykluczono choroby nerek, układu krążenia (choroba wieńcowa, niewydolność krążenia), przewodu pokarmowego, układu oddechowego oraz innych układów i narządów. Poza badaniem lekarskim, z kilkukrotnym pomiarem ciśnienia krwi przy różnych okazjach, wykonuje się badania laboratoryjne (krwi i moczu) i obrazowe (USG jamy brzusznej z oceną nerek, zdjęcie RTG klatki piersiowej, scyntygrafia nerki, tomografia komputerowa). Wykonuje się również badania na obecność wirusów HCV, HBV, HIV, CMV oraz EBV.

Wszystkie zebrane dotychczas informacje i doświadczenia wskazują, że dalsze życie zdrowego dawcy nerki nie różni się od zdrowych rówieśników z dwoma nerkami, tj. zarówno długość życia, jego jakość oraz ryzyko zachorowania na różne choroby nie różnią się istotnie. U młodych kobiet, dawczyń nerki, ryzyko problemów z zajściem w ciążę oraz ryzyko powikłań ciąży lub wad wrodzonych u dzieci jest takie samo (nie jest większe) jak u rówieśniczek z dwoma nerkami.

Nie ma żadnej możliwości przeniesienia jakiejkolwiek choroby z biorcy na dawcę.

Obecnie nerkę pobiera się, stosując laparoskopowe lub minimalnie inwazyjne techniki chirurgiczne. Ryzyko zgonu w następstwie zabiegu pobrania nerki jest znikome, natomiast częstość różnych powikłań chirurgicznych (np. zakażenie rany pooperacyjnej, krwawienie, konieczność reoperacji, itp.) wynosi kilka procent.