Pytanie nadesłane do redakcji
Mam 59 lat, od ponad 10 lat choruję na leukoplakię pęcherza moczowego. Jak często powinnam zrobić badanie cystoskopowe, żeby sprawdzić, czy wszystko jest dobrze? Zaznaczam, że miałam już kilka takich badań, ale od czasu do czasu czuję dyskomfort w tej okolicy i chciałabym wiedzieć, jak postępować, żeby kiedyś się nie okazało, że coś przeoczyłam (badania). Bardzo proszę o odpowiedź. M.A.
Odpowiedział
dr n. med. Robert Drabczyk
specjalista chorób wewnętrznych
nefrolog
Oddział Nefrologii i Stacja Dializ
Szpital Wojewódzki, Bielsko-Biała
Leukoplakia pęcherza moczowego jest zaburzeniem polegającym na zmianie nabłonka wielowarstwowego typowego dla układu moczowego (uretelium) w rogowaciejący nabłonek płaski. Przyczyny nie zostały do końca poznane. Wydaje się, że zwykle jest to przewlekły stan zapalny lub przewlekłe podrażnienie (np. przez złóg moczowy). Rozpoznawana jest w trakcie badania cystoskopowego, w którym ogniska leukoplakii mogą być pojedyncze lub liczne, niekiedy zlewające się, i mają wygląd blaszek koloru białawo-szarawego. Do rozpoznania konieczne jest pobranie materiału biopsyjnego.
Objawy kliniczne to zwykle dolegliwości dysuryczne, nawracające zapalenia pęcherza i krwiomocz. Niekiedy w moczu mogą się pojawiać fragmenty nabłonka (szarobiaławe strzępki różnej wielkości).
Leukoplakia pęcherza, zwłaszcza długotrwała i zaawansowana, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju raka pęcherza. Inne powikłania to postępujące zmniejszenie pojemności pęcherza lub niedrożność moczowodu z powodu zmian zlokalizowanych w jego ujściu do pęcherza.
Leukoplakia pęcherza jest rzadką chorobą i nie opracowano dotychczas uniwersalnych wytycznych postępowania. Postępowanie polega na ogół na leczeniu możliwej przyczyny (np. przewlekłego zakażenia dróg moczowych, kamicy pęcherza moczowego) oraz usuwaniu zmienionej chorobowo błony śluzowej pęcherza.
Kluczowe znaczenie ma okresowo wykonywana ocena cystoskopowa. Odstęp pomiędzy kolejnymi badaniami zależy od charakteru, nasilenia oraz postępu zmian chorobowych i w każdym przypadku jest indywidualnie wyznaczany przez urologa wykonującego cystoskopię. Najlepiej, gdy pacjent pozostaje pod opieką jednego urologa, gdyż wówczas najlepiej można oceniać ewentualne zmiany i odpowiednio modyfikować plan postępowania.